Op zoek naar criteria voor specifieke deskundigheid

Een twintigtal diëtisten van verschillende door de NVD erkende netwerken gingen afgelopen week (donderdag 25 mei) met elkaar in gesprek rondom het thema ‘specifieke deskundigheid van de diëtist’. Waarom is dit thema zo actueel, wanneer mag je jezelf deskundig noemen en wat bepaalt dat je daarvoor erkend wordt? Het waren enkele vragen die de revue passeerden. De aanwezigen waren te gast op het NVD-kantoor in Amersfoort. 

Na een korte terugblik op de vorige kennisnetwerkbijeenkomst, die ging over richtlijnontwikkeling en netwerkerkenning, werd verder ingezoomd op het onderwerp specialisatie en specifieke deskundigheid van de diëtist. Een onderwerp waar vanuit de netwerken ondersteuning van de NVD is gevraagd, waarover al vaker discussies zijn gevoerd en waarvoor nu concrete stappen gezet gaan worden. Een uitdaging voor de aanwezigen om te kijken hoe het onderwerp een stap verder te brengen en met elkaar tot concrete vervolgafspraken te komen.

Hoofd Kennis Kwaliteit en Ontwikkeling (ai) van de NVD, Marianne Pruijssers, begon met een uitleg over de werking van het kwaliteitsregister, waarna de aanwezigen met elkaar ingingen op de vraag waarom specifieke deskundigheid van belang is en volgens welke criteria specialisatie of een specifieke deskundigheid kan worden bepaald.

Landelijk liggen er tal van akkoorden, zoals IZA en GALA, waarmee urgentie wordt gegeven aan het thema specifieke deskundigheid. Maar waarom vinden diëtisten het zelf zo belangrijk? Daarover  was een reeks overeenstemmingen te beluisteren:
– Het is van belang om patiënten te kunnen overdragen aan deskundige collega’s (te weten hoe en wanneer);
– Het geeft plezier en zekerheid over het eigen kunnen;
– Het biedt de mogelijkheid tot profilering;
– Kennis geeft inzicht in wat wenselijk is (waarbij wel opgepast moet worden voor tunnelvisie);
– Deskundigheid is eenvoudigweg nodig in het brede vakgebied van de diëtetiek;
– Deskundigheid is er ook om over te dragen, om van elkaar te leren.

Na het vaststellen van de redenen, gingen de aanwezigen in op de vraag hoe de specifieke deskundigheid voor diëtisten is te objectiveren. Welke rol spelen de erkende kennisnetwerken en NVD bij het vaststellen daarvan? Er werden vooral vragen opgeworpen over wat de deskundigheid bepaalt. Welke scholing is bijvoorbeeld nodig en verplicht om een kennisaantekening te krijgen? Wie stelt deze vast en welke zwaarte van scholing hoort daarbij? Moet er bijvoorbeeld (wetenschappelijk) onderzoek gedaan worden of worden gepubliceerd?

En ook niet onbelangrijk, waarin willen diëtisten zich kunnen onderscheiden met specifieke deskundigheid? Zijn dat de kennisgebieden waar de door de NVD erkende netwerken zich op richten óf richt het zich op aandoeningen waar in de praktijk soms ook meerdere kennisnetwerken zich mee bezighouden? Denk aan palliatieve zorg en nierziekten.

De uitdaging van deze bijeenkomst was om gezamenlijk tot een plan te komen. Met elkaar zijn drie aandoeningen geprioriteerd waarlangs de infrastructuur voor specifieke deskundigheid vormgegeven gaat worden. Betrokkenen gaan ervaring opdoen om deze vervolgens breder uit te rollen. Daarin wordt geleerd van de door de NVD erkende kennisnetwerken die al een stap verder zijn in het onderwerp, zoals het netwerk gehandicaptenzorg en netwerk kinderdiëtisten. Op korte termijn wordt de werkgroep met diëtisten samengesteld waarmee de NVD aan de slag gaat.

Voor Muriel Langedijk van het MDL-netwerk was het de eerste keer dat ze meedeed aan een kennisnetwerkbijeenkomst. Ze werkt voornamelijk in de eerste lijn, maar is ook werkzaam geweest in de tweede lijn. Doordat ze in beide lijnen actief was, zag ze in de praktijk hoeveel ze als eerstelijner van de tweedelijner kon leren, waarmee ze aangeeft dat kennisuitwisseling uit verschillende hoeken altijd welkom is. “Ik vond het een hele interessante bijeenkomst”, aldus Muriel.

Haar collega Willy Visser van het netwerk DIM (Diëtetiek Informatiemanagement) sluit zich daarbij aan en merkte op dat de uitwerking van de criteria veel tijd zal kosten, die niet altijd voorhanden is bij de netwerken en het is de rol van de NVD om dit te coördineren en te faciliteren